Waar zorgmedewerkers de cliënten die aan hen toevertrouwd zijn en hun familie ontmoeten, komen verschillende systemen samen. Elk met hun individuele verhalen, belangen en patronen.
In de langdurige complexe zorg leidt dit regelmatig tot dynamiek, waarbij het niet lukt om de onderstroom te pakken te krijgen. En daar gaat veel informatie verloren. Over hoe het is om een kind met een beperking te hebben, over hoe het is om je kind uit handen te moeten geven. Over pijn, verdriet, frustratie en onmacht.
Als zorgmedewerker zijn we ons hier soms te weinig bewust van. ‘We zijn slechts passant,’ heb ik ooit geleerd toen ik zelf nog cliënten met autisme en gedragsproblemen begeleidde op de werkvloer.
Morgen mag ik in het kader van de Meerzorg-ontwikkeling een team meenemen in het kijken door de systemische bril. We starten met het neerzetten van het eigen systeem van herkomst, gewoon met de poppetjes, want daar begint het….
Comments